Gece hep içime dolardı benim.Avuçlarımda yıldızların tek tek kayışını izlerdim.Her yıldız kaydığında bir tek dileğim vardı.Mâlumun.Yabancı değilsin konuya.Çok mektup biriktirdim.Her gece en az dört tane.Hiç bitmedi o mektuplar.Ve hiç okunmadılar.Zarfları buruş buruş.Bi mânası elbet vardı bu durumun.Bilene aşk doğuyordu.Benimse gece içime...
Karanlıkta dans ederken hiç görmedin beni sen.Sen hiç dans etmedin benimle.Sen yürüdükçe ben arkandan koştum.Koştum yetişemedim.Bak gece nasılda doluyor içime.Bir yıldız daha kayıyor ve ben yine bir dilek tutuyorum.Mâlumun.
Eylül dalga geçiyor gibi benimle.Çok üşümek istedikçe ter basıyor.Henüz yağmurda değmedi tenime.Sahi çok zaman oldu di mi ? Şimdi şerefine kalkardı bi kadeh ve gerisi gelirdi bu eylülde.Biliyor musun ben rakıyı eylülde sevdim.Ne tesadüf ki tam da bugün.Şimdi olsa ne içerdik di mi karşılıklı.Ben mahçup yüzünde kaybolurdum sense şaşkın şaşkın yine bana bakardın.Olsun be.Bırakalım gece benim içime dolsun.Bırakalım özleminden bin düzine daha kırayım kalemlerimi.Bırakalım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder