Ölüyorum.Kurak ikliminde kendine sakladığın ağaçların gövdesinde ağır ağır.Sözlerin bittiği kültablalarının dibinde kalan küller gibi kokuyorum.Ellerim acıyor sana yazmaktan artık.Okumuyorsun.Hiçbirini okuyup eğmiyorsun başını.Ben yanarken gölgende susuz karşımda öylece duruyorsun.Soğuk acı kahveni içiyorsun.Hiç utanmıyorsunda artık.Kirli kupan iz bırakıyor dudaklarında.Sayfalarımda iz bırakıyor dudakların.
Pes etmiyorum.Yine yazıyorum.İntiharım bu benim.Ve sen hâla orda değilsin.Kalp izlerini seviyorum.Çaresizliğim bu benim.Sen yanıyorsun ben ölüyorum.O sahilde.Bu mavilikte
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder