8 Eylül 2014 Pazartesi

Gece Öldürüyor İnsanı

  İçinde birini büyütmenin ne kadar yorucu olduğunu bilemezsin.Usulca onu izlerken vücudunda oluşan karıncalanmaların verdiği his tüylerinin ürpermesi.


Önünden akan koca yılların hesabını veremiyor insan kendine.Yitip giden iki insanın yükünü taşımak her gün her dakika...


Yabancılaşıyor insan kendine.Kimi zaman maddelere kimi zaman da tanımadıklarına sarılıyor.Ne kadar zordur ertesi sabahı bilemezsin.Her sabah iki kişilik uyanıp yalnız kalmak.


Eksiliyor insan her gün.Susuyor.İzmaritler birikiyor.Kelimeler birikiyor.Boğuluyor.Kalp sancıları tutuyor.Vurdumu en geceye tam on ikiden toparlanamıyor.Ve ertesi sabah yine.


Tükeniyor insan.Her yeni bir günde dahada fazla.Dahada fazla özlüyor insan.Engel olsana!


-Ama yok.


Dahada çok sarılıyor insan kendine.Dahada çok ölüyor.Öldürüyor gece,dayansana.


Yıllardır...Her sabah-herkes...


Gece öldürüyor insanı.

 

 

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder