Zamanı gelmişti artık.
Sessizdim.Güçsüzdüm tepkisizdim.Olan biten her şeye uzak sakindim.Üzgündüm.Kırılmadım.Kırmadım.SarılmadımSevmedim.Tepkisizdim.
Yağmurlar yağdı ardından isyan eder gibi bu duruma.Gökyüzümü çaldı birileri benden.Tanımıyorum.Sonra gökyüzünü özledim dedi sustum.Uzun saçları vardı.Oda ben'dendi.Birbirimizi dinler birimiz anlardı olup biteni.Sorsan ikimizde haklıydık.Ben O'nu anlamazdım.Şimdi aynı gökyüzünü paylaşıyoruz.Renksiz tatsız mavisiz gri bir gökyüzü.Alışık olmadığım bulutları izliyorum çok yabancılar.Bir okadar uzak kaldım yıldızlara.Benim için parlayan insanları söndürmüşüm meğer.Uzak kalmışım sessizce izlemişim düşüşlerini.Ben yerimde sabit kaldım.Onlar koşmaya çalışırken her bir cümlede nasıl eridiklerine tanık oldum.Sorsan mutlulardı.Yalnızlıklarını bir ben biliyordum oysa.Hepsinin içinde yüz tutmuş acıları.Yüzsüzleşmiş yüzleri vardı.Oysa herkes haklı sanardı.En kolayı böyleydi onlar için.Böyle rahatlatabiliyorlardı kendilerini.Ama hepsi aynıydı.Kelimeleri cümleleri kahkahaları.Hepsi bir gökyüzünün altında toplanır birbirlerine mutluluk pozları verirdi.Ama ne kadar acizlerdi anlayamadılar.
Sessizdim.Güçsüzdüm tepkisizdim.Olan biten her şeye uzak sakindim.Üzgündüm.Kırılmadım.Kırmadım.SarılmadımSevmedim.Tepkisizdim.
Yağmurlar yağdı ardından isyan eder gibi bu duruma.Gökyüzümü çaldı birileri benden.Tanımıyorum.Sonra gökyüzünü özledim dedi sustum.Uzun saçları vardı.Oda ben'dendi.Birbirimizi dinler birimiz anlardı olup biteni.Sorsan ikimizde haklıydık.Ben O'nu anlamazdım.Şimdi aynı gökyüzünü paylaşıyoruz.Renksiz tatsız mavisiz gri bir gökyüzü.Alışık olmadığım bulutları izliyorum çok yabancılar.Bir okadar uzak kaldım yıldızlara.Benim için parlayan insanları söndürmüşüm meğer.Uzak kalmışım sessizce izlemişim düşüşlerini.Ben yerimde sabit kaldım.Onlar koşmaya çalışırken her bir cümlede nasıl eridiklerine tanık oldum.Sorsan mutlulardı.Yalnızlıklarını bir ben biliyordum oysa.Hepsinin içinde yüz tutmuş acıları.Yüzsüzleşmiş yüzleri vardı.Oysa herkes haklı sanardı.En kolayı böyleydi onlar için.Böyle rahatlatabiliyorlardı kendilerini.Ama hepsi aynıydı.Kelimeleri cümleleri kahkahaları.Hepsi bir gökyüzünün altında toplanır birbirlerine mutluluk pozları verirdi.Ama ne kadar acizlerdi anlayamadılar.
Birden yüksekten atladım onlardan kaçmak için.Şimdi en dipte yalnız ve özgürüm.Yalansızım.Onlarsızım.Zararlarımda kendimeydi yalnızlıklarımda şarkılarımda.Sadece ben vardım gökyüzünün altından bir de benden bir ''ses''bekleyen O.
Gökyüzünü özledim dedi sustum.Nasıl anlatacaktım ki O'na eskisi gibi olmadığını.Artık parlamadığını ama az da olsa ileriye dair bir ışık olduğunu.Bu sefer susmuştum.İçimdeki yalnızlığı kustum üstüne.Gökyüzümüz bir oldu.Bir olduk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder