İçimdeki kanat çırıpınışların seslerini duyar gibiyim.Gözlerim daha renkli bakıyor artık.Gökyüzünü bukadar parlak görmeyeli uzun zaman olmuş.Ah ne kadarda özlemişim maviyi.Yıldızlar daha belirgin artık,sesleri kalbimde yankılanıyor.Daha bir neşeli sanki çocuk sesleri.Günaydınlar artık hep benim.Sabah güneşi daha bir canlı daha bir sıcak iliklerime kadar mutluluk sızıyor karanlık odalarıma.Artık şarkılarda benden yana.Gülerek yollarda yürümeyi bile özlemişim insanların ''bu salak neden gülüyor''bakışlarına aldırmadan.
Her nefes bir mutluluk gibi gözlerimden okunuyor.
Fotoğraftaki yüzlerin hepsi bir olmuş gibi gülümsüyorlar.
Ve kulaklıkta o en sevdiğin dans şarkısı.
Yollar senin pist şekline bürünüyor gözlerimde ahmak bakışlara aldırmadan dans figürleri 1 2 3 4 diye.
Gökyüzü biraz daha mavi ve biraz daha.
Damlıyor karanlık odalara.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder