Yarım Kalan Şarap Gibi.

Çıkmaz sokakta koşuyor gibiyim.Annesini kaybetmiş küçük bi çocuk gibi ağlıyorum gece olunca  duvarlara.İsmini yazıyorum buğulu camlara.Eskisi gibi güleç değilim.Sorunum yok sadece ''özledim diyorum.Özlediysen ''git''diyorlar.Nasıl gidebilirm diyorum birşeyler saçmalıyolar.Oysa kimse gerçeği bile bilmiyor.Bilmeyeceklerde.Bilemezlerde.Geçen gün bi telefon geldi bilmediğim numaradan açmadım.Bile bile açmadım;biliyordum o telefon sana aitti.İlk günlerdeki gibi susuyordum.yine.Sessizce özlüyordum seni soğuk duvarlarımın arasında.Sözcüklerin akıyor her ayna karşısına geçtiğimde.Sildikçe daha çok kanayan bir yaramı görüyorum.Artık deşmiyorum bile.Deşmeyeli uzun zaman oldu.Pansuman yapıyım dedim kendi kendime başkalarına sarıldım;olmadı.Hep birşeyler eksik kaldı.Hiçbirinde senin o mutluluk kokan tadın yoktu.Olamazdıda.Çünkü o sana özeldi.Merak etmiyorum eskisi gibi seni,adın heycanlandırmıyor beni.Üzgünüm sevgilim sen bende ölmüşsün ağlayan gözlerim bile yok olmuş anladım artık.Üzgünüm..
Sen şimdi başka kollarda bensizliğe tahammül etmeye çalışırken daha çok saplıyorsun kendine beni farkında değilsin.Söylemiştim sana ''yapma,sana da yazık'' demiştim.Yapamam demiştin.Kızamadım bile.Haklıydın yapamazdın.Oyalanmadan duramazdın.O kadar zavallı ve acizdin ki karşımda cevap bile veremiyordum sana.Aşşağılamıyorum seni yanlış anlama;ama öyleydin ve beni hala özlüyordum.''Dum'' diyorum artık çünkü artık özleyemiyorum bile.Ama seni özlemeyi özleyebiliyorum mesela.Kavgalarımızı arıyorum bazı gecelerde.''bilirsin yapamazdım kavgasız sonra sarılırıdık birbirmize uykumuza dalardık,aşk kokardık.
Yavaş yavaş neslimiz tükendi bizimde aşkımız bu global dünyaya yenik düşmüştü.İki deli sevgiliydik.Ben senin sesinden anlardım ama sen beni hala anlamazdın.Sorun etmezdim.Ama ben hala özlerdim.''Yarım kalan şarap gibi tadın artık
''Üstünden kaç aşk geçmiş ?
''Ellerin arıyor mu hala beni ?
''Özledim sevgilim''sakın deme.
''Neslimiz tükendi bizimde
''Kanat çırptık başka gökyüzüne.