23 Aralık 2010 Perşembe

Telefon

Dedim ya..
   ~ Bazen bir telefon çok şeyi anlatabilir.birini tam silmişken aklından geçtiğin anda araması şüphesiz ki harika bi duygudur.Peki telefonu gülerek kapattıktan sonraki ruh halini hangi kelimelere dayandırabilirsin ki ? Ne kadar konuşursan konuş boş.Belki de kendime itiraf edemediğim duygularım vardır.Hala ''O'' seni isterken senin kendini aptalca bi naz'a çekmen kadar anlamsız bişi.Belki de naz değildir ya da her neyse işte.Çok ilginçtir dimi dile : '' herşey bitti artık'' dediğimiz anda aslında başka şeyler başlıyor.En trajik komedidiyse hemen ardından başka kollarda kaybettiğinizi aramak.Emin olun bu çok daha acı.Hem O'ndan hem kendinizden kopup hiç tanımadığınız bedenlere dokunuyorsunuz.Dokunurken bile sanki o varmışçasına onu yaratmaya çalşıyosunuz.Evet bu çok acı olsa gerek.Her size seslenişte istersiniz ki ''O'' olsun.Söylediği o iki günlük tanışmalarının masum yalanlarını yıllarınızı düşünmeden heba ettiğiniz insan olsun karşınızda.Ama acı gerçekle karşı karşıyasınızdır.Ne siz 'onu unuttunuz.Nede karşındakini seviyorsunuz.Evet siz sadece kendi kuduğunuz evcilik masalının başrolünü canlandırıyorsunuz.Farkındasınız ana karakterin öldüğünü ve bir daha artık geri gelmeyeceğini.Ve farkındasınız bu masalın bitmesi gerektiğini.Çünkü sırada daha çok perdelenmesi gereken sahte oyunlarınız var.Daha çok dinlemeniz gereken uyumadan önce tatlı yalan masalları..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder